Z jednej strony korzystam z koncepcji analogicznej do proponowanej przez W. J. T. Mitchella i staram sie badac to, w jaki sposob funkcjonuje sama kultura, a dyskurs studiow kultury wizualnej widze jako narracje, podobna do studiow kulturowych, ktore zajmuja sie miedzy innymi pojeciem kultury. Z drugiej zas strony badam sama wizualnosc i funkcjonowanie metafor wizualnych, ktore odnosza sie do kultury, ale rowniez do samej rzeczywistosci realnej. Metafory wizualne obrazuja idee, poglady i koncepcje teoretyczne, ktore odnosza sie do naszego postrzegania swiata.
Ze Wstepu

Ksiazka Konrada Chmieleckiego nie jest podrecznikiem, ale z uwagi na uporzadkowanie pola badawczego, bogactwo zawartego w niej materialu, systematyczny charakter wywodu i poglebiona refleksje bedzie nieoceniona pomoca dla studentow wszystkich tych dyscyplin, ktore zajmuja sie w jakikolwiek sposob kultura wizualna.
prof. Alicja Helman

"Na te ksiazke warto bylo poczekac. Wprawdzie sporo pisze sie w krajowej humanistyce na temat buntu, oporu i strategiach emancypacyjnych w realiach neoliberalnej monokultury kapitalizmu XXI wieku, ale rzadko mamy do czynienia z pracami takiego kalibru. Decyduje o tym kilka wzgledow. Jacek Drozda, po pierwsze, dokonal wszechstronnej wiwisekcji warunkow, w jakich przychodzi nam dzisiaj praktykowac krytyczne wersje refleksji nad naszym hic et nunc, wyraznie odrozniajac pieknoduchowska troske akademikow i inteligentow od postawy w prawdziwym sensie zaangazowanego podmiotu, ktory nie tylko obnaza i moralizuje, ale przede wszystkim - wskazuje na zrodla i powody, dlaczego status buntu i oporu jest tak wieloznaczny w swiecie, w ktorym wszystko jest na sprzedaz. I proponuje wyrwanie sie z tego chocholego tanca z wrogiem. Po drugie, imponuja horyzonty teoretyczne i rozmach historyczny analiz autora, owo niebywale "przerzucanie mostow" miedzy tradycjami pozornie odleglymi, jak wloskie operaismo i brytyjskie studia kulturowe, mysl postkolonialna i marksizm klasyczny. Jak sie okazuje, na panorame zmagan z kapitalistyczna hegemonia w sferze wyobrazni zbiorowej sklada sie tak wiele nurtow, teorii i praktycznych pomyslow, iz tworza one rozlegle terytorium, ktorego wspolnym mianownikiem jest wiara, ze inny swiat jest mozliwy. Bo o to w buncie kulturowym chodzi w ostatecznosci - o wyrwanie sie z kolein rutynowego myslenia i rownie nawykowej retoryki wylewajacej sie zewszad w ideologii radosnego konsumpcjonizmu, zbudowanego na bezrefleksyjnej akceptacji neoliberalnej wizji swiata. Po trzecie, Jacek Drozda buduje zreby powaznego programu kulturoznawstwa krytycznego, zdolnego do podjecia dyskursu z owa rzekomo bezkonkurencyjna wizja zarowno na poziomie teoretycznym, jak i emancypacyjnym. Po czwarte wreszcie, o potencjale i wartosci ksiazki decyduje polaczenie wielkiej erudycji i zdyscyplinowanej pasji, z jaka autor przedziera sie przez meandry wspolczesnosci, obnazajac jej pulapki, ambiwalencje i zagrozenia oddania sie w pacht spolecznego imaginarium preferujacego jedna tylko wersje podmiotowosci - jednostki nieustannie uwiklanej we wlasna reinwencje i nieufnej wobec wszelkich form podmiotowosci, ufnej, ze osobisty sukces jest gwarantem udanego zycia.
Ksiazka namawia do zupelnie innego spojrzenia na to, czym w istocie winna byc jednostkowa i zbiorowa reinwencja wyrazajaca idee kulturowego buntu w prawdziwym sensie, a wiec budowanie ladu spolecznego konkurencyjnego wobec neoliberalnego porzadku, ktory swietnie radzi sobie z buntem i oporem podatnym na zawlaszczenie i koaptacje. Humanistyka krytyczna dla Jacka Drozdy to nic innego, jak koncepcja totalnej reinwencji spetryfikowanych tradycji akademickiego pisania o buncie i oporze".

Nowatorstwo i niezwyklosc tej pracy polega na tym. ze Anna Czekanowska stara sie opisac kulture muzyczna prawie calego globu. Autorka prezentuje calosciowe przekroje kultur muzycznych - od systemow religijnych po przystepnie ukazywane zagadnienia czysto muzyczne. Referuje w sposob niezwykle zwiezly i klarowny. Swoja narracje opiera nie tylko na bogatej literaturze przedmiotu, ale rowniez na osobistych doswiadczeniach wyniesionych z badan terenowych.
prof. Piotr Dahlig

Ksiazka Anny Czekanowskiej to zarowno praca naukowa, jak i fascynujaca gaweda o odmiennosciach kulturowych roznych zakatkow swiata, od Oceanii po Kazachstan, prezentowanych na przykladzie bogactwa lokalnej kultury muzycznej. Autorka, wykorzystujac swoje znakomite kompetencje w zakresie antropologii kulturowej oraz muzykologii, opowiada o wplywie czynnikow kulturowych na postrzeganie swiata, odslaniajac czesto niedostrzegalne mechanizmy spolecznej konstrukcji rzeczywistosci.
prof. Jozef Niznik