POLITYKA STANÓW ZJEDNOCZONYCH I ZWIĄZKU RADZIECKIEGO WOBEC AFGANISTANU W LATACH 1947-1979

Dzisiaj trudno byłoby komukolwiek uwierzyć, że na początku lat trzydziestych XX wieku Afganistan uchodził za oazę spokoju i przykład pomyślnego procesu modernizacyjnego. II wojna światowa obeszła się łagodnie z tym krajem, a działania zbrojne toczyły się daleko od jego granic. Wraz z zakończeniem II wojny światowej, a szczególnie po uzyskaniu niepodległości przez Indie i powstaniu Pakistanu w 1947 roku Afganistan stał się terenem zimnowojennej rywalizacji Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego. Nie była ona tak spektakularna jak w przypadku innych krajów Trzeciego Świata, nie dochodziło do takich konfliktów jak chociażby w przypadku wojny koreańskiej czy wietnamskiej. Jednak trwała nieprzerwanie, a brak konsekwencji i zdecydowania po stronie amerykańskiej skonfrontowany z determinacją po stronie Rosjan doprowadził do radzieckiej interwencji w Afganistanie w grudniu 1979 roku.
I tego właśnie, działań i zaniechań ZSRR i USA, a także afgańskich prób odnalezienia się w nowym układzie geopolitycznym dotyczy niniejsza książka.