CUD SZANGHAJSKIEGO PUDONGU. STUDIUM PRZYPADKU DYNAMICZNEJ CHIŃSKIEJ GOSPODARKI

fragment ze wstępu

Trzydzieści lat temu Chiny obrały drogę reform i otwarcia się na świat zewnętrzny pod przewodnictwem głównego architekta - Denga Xiaopinga. Rozwój i otwarcie się szanghajskiego Pudongu jest jednym z niesamowitych osiągnięć teorii Denga, dotyczących budowania socjalizmu z chińską charakterystyką. Były przewodniczący Jiang Zemin stwierdził kiedyś, że "jest to symbol chińskich reform i otwarcia się". Ci, którzy prowadzą badania nad chińską gospodarką oraz nad chińskimi reformami i programem otwarcia się, mogą potraktować niniejszą książkę jako źródło dla studiów przypadku lub jako perspektywę dla obserwacji.
Pozycja ta stanowi ocenę rozwoju Pudongu. Jednocześnie odsłania kluczowe koncepcje i podstawowe opinie sporządzone przez przywódców Szanghaju i uczestników rozwoju Pudongu.
Od połowy lat osiemdziesiątych do początku lat dziewięćdziesiątych XX w. szanghajski Miejski Sekretarz Partii Komunistycznej Jiang Zemin oraz burmistrz Zhu Rongji przewodniczyli szanghajskim delegacjom w wizytach w kilkunastu krajach europejskich, a także w Japonii i USA. Odwiedzali tam parki technologiczne oraz strefy wolnego handlu, aby poznać ich doświadczenia. Po przeprowadzeniu porównań, analiz i wyczerpującej dyskusji stworzyli własne opinie o rozwoju Pudongu. Doszli do wniosku, że najważniejsze jest wykorzystanie okazji pojawiających się wraz z ówczesnymi trendami globalizacyjnymi - należy uczynić pełny użytek z zasobów ludzkich i geograficznych zalet usytuowania Szanghaju w delcie rzeki Jangcy. Istotnym elementem była również akceptacja stopniowego transferu średniego i/lub zaawansowanego przemysłu z państw rozwiniętych.