LOGIKA JĘZYKA NAUKI I JEGO POGRANICZNE JĘZYK MATEMATYKI A JĘZYK FIZYKI

Książka Ryszarda Krasnodębskiego nie należy do opracowań popularnonaukowych [] jest wysoce oryginalna i przedstawia zupełnie nowe spojrzenie na język i pojęcia, którymi powszechnie operujemy we współczesnej nauce. [] Krasnodębski intuicyjnie zakłada, że pewne niekonsekwencje czy paradoksy współczesnej fizyki mogą mieć źródło w powszechnym nierozróżnianiu języka pojęciowego (należącego do świata wewnętrznego obserwatora) i języka obiektywizującego (należącego do realnego świata zewnętrznego). Pojęcie obiektywizacji jest kluczowe dla zrozumienia treści tej książki. Należy zauważyć, że Autor podprowadza nas blisko filozofii poznania lub, jak sam określa, logiki języka.
Kolejne rozdziały książki to wnikliwe analizy i definicje przestrzeni, odległości, modelu fotonu, a także wprowadzonych przez Autora pojęć dynamiki wewnętrznej i zewnętrznej cząstki. W dalszych częściach pracy możemy zapoznać się z terminem "prawdopodobieństwo" w odniesieniu do zjawisk fizycznych. Została tu poddana weryfikacji relacja łącząca zjawiska fizyczne z ich matematycznym ujęciem, a także wartość praktyczną i teoretyczną nierelatywistycznej mechaniki kwantowej. Krasnodębski rozważa również warunki konieczne i wystarczające umożliwiające eksperymentalne podejście do procesów przebiegających w otaczającej nas rzeczywistości, wykraczając w swoich przemyśleniach poza obszar fizyki. Aspekt ten jest bowiem nieodzowny we wszystkich dziedzinach nauki, wiążąc się z rozróżnialnością wartości poznawczej od wartości praktycznej uzyskanych wyników badań.
Ostatni rozdział, poświęcony świadomości, jeszcze bardziej niż poprzednie wykracza poza klasycznie definiowane nauki ścisłe i bezpośrednio wiąże się z filozoficznym ujęciem umysłowości człowieka. Pokazuje to wszechstronność i głębię przemyśleń Autora.