AUSTRALIA NOWA ZELANDIA POLITYKA DOBROBYTU

Na VIII Ogólnopolskiej Konferencji (organizowanej - w ramach cyklu LOSY ŚWIATA - przez Katedrę Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych, usytuowaną w Instytucie Ekonomii i Zarządzania Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II) znaleźliśmy się na "antypodach świata" w Australii oraz Nowej Zelandii - w krajach położonych na półkuli południowej Ziemi, a zaliczanych dzisiaj do bogatej Północy oraz przynależnych do cywilizacji zachodniej - w krajach, które w II dekadzie XXI wieku w globalnej strategii hegemona (Stanów Zjednoczonych) odgrywają raczej rolę znaczącą.
W dwu ostatnich dekadach XX wieku w obu gospodarkach dokonały się znaczące zmiany. Obie gospodarki były w dużym stopniu regulowane (zwłaszcza rynek pracy oraz sektor finansowy), relatywnie zamknięte, z bardzo silnym protekcjonizmem celnym. Znaczna część ich ekonomiki była zetatyzowana - w transporcie, energetyce, budownictwie oraz bankowości dominowały państwowe przedsiębiorstwa-monopole. Druga połowa lat 80. XX wieku przynosi niezbędne w gospodarkach reformy: przeprowadzono deregulację rynku finansowego, wyeliminowano bariery dla kapitału zagranicznego, zniesiono kontrolę cen oraz ograniczono subsydia państwowe. Zliberalizowano rynek pracy, ograniczono funkcje socjalne państwa, postępowała prywatyzacja - w konsekwencji, uzyskano gospodarki o nowoczesnej strukturze wytwarzania PKB, o nadwyżkach budżetowych, o relatywnie niskim bezrobociu.
ze Wstępu